ผลการศึกษาล่าสุดจากมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดระบุว่า การลดลงของสัต

ผลการศึกษาล่าสุดจากมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดระบุว่า การลดลงของสัตว์กินซากขนาดใหญ่ เช่น แร้งและไฮยีน่า อาจเพิ่มความเสี่ยงต่อโรคที่แพร่จากสัตว์สู่คนได้อย่างมีนัยสำคัญ
.
เนื่องจากสัตว์กินซากเหล่านี้มีบทบาทสำคัญในธรรมชาติ พวกมันช่วยกำจัดซากสัตว์ที่อาจเป็นแหล่งสะสมเชื้อโรคได้รวดเร็วและมีประสิทธิภาพ เมื่อพวกมันมีจำนวนลดลง สัตว์ขนาดเล็กอย่างหนู สุนัขจรจัด หรือแรคคูน ที่เป็นพาหะของโรค ก็เพิ่มจำนวนขึ้น และสามารถแพร่โรคติดต่อมายังมนุษย์ได้ง่ายขึ้น เพราะสัตว์เหล่านี้มักอาศัยอยู่ใกล้ชุมชนมนุษย์มากกว่า
.
นักวิจัยได้ตัวอย่างเช่น กรณีของอินเดียที่เมื่อประชากรแร้งลดลง ก็ทำให้สุนัขจรจัดเพิ่มขึ้นจำนวนมาก และนำไปสู่การแพร่ระบาดของโรคพิษสุนัขบ้าในวงกว้าง จนมีผู้เสียชีวิตจากโรคพิษสุนัขบ้ามากถึง 50,000 คน จากการกัดของสุนัขจรจัดกว่า 39 ล้านครั้ง
.
ทีมวิจัยกล่าวต่อว่าสถานการณ์ของสัตว์กินซากในปัจจุบันน่าเป็นกังวลมาก เนื่องจาก 1 ใน 3 ของชนิดพันธุ์สัตว์กินซากทั่วโลกมีจำนวนลดลง โดยเฉพาะสัตว์ขนาดใหญ่อย่างแร้ง ที่มีบทบาทเฉพาะทางสูง สาเหตุหลักมาจากการสูญเสียถิ่นอาศัย การล่า การค้าสัตว์ป่า และการเปลี่ยนแปลงของระบบเกษตร
.
อ่านเรื่องราวทั้งหมด https://ngthai.com/flowers and fauna/78347/fewer-scavengers-more-zoonotic-illness/
.
#NationalGeographicThailand

RSS)
ที่มา : Nationwide Geographic Thailand's